Bogatstvo jednog meda u mnogome odredjuje teren sa kojeg pčela sakuplja nektar.

Sama mikroklima mesta na kojem se nalazi pčelinjak, bogatstvo biljem, zemljište, sve to odredjuje i karakteristike meda.

Te osobine biljka upija i ugradjuje u nektar koji pčele sakupljaju i pretvaraju u med.

Tako med pored svojih osnovnih osobina koje ga čine prirodnim nosi u sebi pečat podneblja sa kojeg je nastao.

Šumadijska brda na kojima pčelarimo obrasla su voćnjacima i vinogradima, trnjem i rastinjem sa livadama i zbunovima. Blago zatalasana brda šumadije, pitoma i divlja u isti mah nude svoje ukuse i mirise.

Pčela sa velikim požrtvovanjem sve to sakuplja i u svojoj košnici, svojoj najsavršenijoj fabrici sve to pretvara u veoma zdrave i kvalitetne proizvode.

Fitoncidi su organska jedinjenja koje izlučuju više biljke obično neko šumsko drveće: crni i beli bor, smrča, breza cer, javor, mleč, klen lipa i žbunovi kleka, ribizla dren kao i zeljaste biljke bokvica, jasenak, kantarion majčina dušica hajdučka trava i druge..

Izlučuju ih u vazduh u vidu gasovitih materija, u kome fitoncidi imaju baktericidno i bakteristatično delovanje i kao takvi uništavaju bakterije - izazivače bolesti u vazduhu a vazduh postaje prečišćen i veoma zdrav za organe za disanje.

Listopadna šuma proizvede po hektaru za 24 sata 2 kg fitoncida, dok šuma belog i crnog bora za isto vreme proizvede 5 kg fitoncida.

Hektar pod klekom proizvede za 24 sata 30 kg fitoncida.

Da bi se ostvarilo terapijsko dejstvo fitoncida potrebno je što duže ostati u šumi, bar 3 sata.

Zbog sadržaja fitoncida sve navedene biljke koje ih stvaraju i otpuštaju mogu se koristiti u lečenju bolesti koje izazivaju bakterije i neki virusi.

Pozitivno dejstvo fitoncida je pronađeno i u medu zahvaljujući Bugarskom naučniku Stojimiru Mladenovu.